امام مهربانی
امام زمان برای چه کسانی اشک می ریزد؟!
پیامبر (ص) و اهل بیت (س) به قدری نسبت به مردم و شیعیانشان مهربان و دلسوز و علاقه مند هستند که خداوند این چنین
در آیه 128 سوره توبه قرآن کریم این چنین می فرماید:
«عَزیز علیهِ ما عَنِتُّمْ حَریصٌ عَلیکم بِالمؤمنینَ رَئوفٌ رَحیم»
ناراحتى هاى شما بر او گران است و نسبت به هدایت شما سخت علاقه مند است و نسبت به مؤمنان رئوف و مهربان است
و خداوند در بیان قصه حضرت یوسف و برادرانش در سوره یوسف اینچنین بیان می کند:
« قالُوا یا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا إِنّا کُنّا خاطِئینَ، قالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَکُمْ رَبّی إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ»
([برادران خطاکار یوسف به پدرشان یعقوب] عرض کردند: ای پدر ما! از گناهان ما طلب بخشایش [از خداوند] کن که ما خطاکار بودیم.
[حضرت یعقوب] فرمود: به زودی برای شما از پروردگار طلب بخشش و عفو می نمایم که او آمرزنده و مهربان است!)
طبق آیات و کلام معصومین،نسبت به شیعیان و محبان اهل بیت و در این زمان شیعیان و محبان امام زمان (عج) بسیار مهربان و رئوف اند.
بلکه نسبت به همه ی مردم و مشتاق هدایت و سعادت آنان اند، هموراه بر اعمال آنان نظاره گراند و دعا گوی آنانند.
برای غفلت ها و گناهانی که مرتکب می شوند از خداوند طلب مغفرت می کنند و برای سعادت و هدایت آنان دعا می کنند.
امام عصر علیه السلام دوست و رفیقی مهربان، مهربان تر از پدر و مار برای محبان و شیعیان است.
او که این چنین مشتاق و مهربان نسبت به ماست ما برای او چه کرده ایم و چرا مدام آو را دل آزرده می کنیم؟!
بیایید طرح رفاقت و مودتی جدی و محکم با امام زمانمان، پدر مهربانمان ایجاد کنیم
یا رفیق من لا رفیق له
روایت داستانی پیرامون سخن آوای حضرت مهربانی
خداوندا!
شیعیان ما از شعاع نور ما و از باقیمانده گل ما خلق شده اند، و با تکیه بر محبت و ولایت ما گناهان زیادی مرتکب می شوند.
پس اگر گناهانشان میان تو و آنهاست از آنان بگذر و ما را خشوند کن؛
و اگر گناهانشان میان خودشان است، میانشان آشتی برقرار ساز و از خمس ما به ایشان بده تا راضی شوند.
خدایا!
آنان را وارد بهشت کن، و از آتش نگاهشان دار.
در سردابه ی مقدس سامرا،
امام زمان علیه السلام مشغول دعا کردن بود و
سید بن طاووس، مشغول شنیدن و آمین گفتن!
اللَّهُمَّ إِنَّ شِیعَتَنَا مِنَّا خُلِقُوا مِنْ فَاضِلِ طِینَتِنَا وَ عُجِنُوا بِمَاءِ وِلَایَتِنَا، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لَهُمْ مِنَ الذُّنُوبِ مَا فَعَلُوهُ اتِّکَالاً عَلَى حُبِّنَا وَ وِلائنا یَوْمَ الْقِیَامَةِ
وَ لَا تُؤاخِذهُم بِمَا اقْتَرَفُوهُ مِنَ السَّیِّئَاتِ إِکْرَاماً لَنَا وَ لَا تُقاصِّهِم یَوْمَ الْقِیَامَةِ مُقَابِلَ أَعْدَائِنَا، فَإِن خَفَّفْتَ مَوَازِینَهُمْ فَثَقِّلهَا بِفاضِلِ حَسَنَاتِنَا.
(جنّةالمأوی به ضمیمه بحارالانوار، ج53، ص303)
بارالها! همانا شیعیان ما از اضافه طینت ما خلق شده، و با آب ولایت ما عجین شده اند.
بارالها! روز قیامت آن گناهانی که ایشان به اتکای محبّت و ولایت ما انجام داده اند، بیامرز؛ و جهت بزرگداشت ما، آنها را به واسطه کارهای بدی که انجام داده اند، مؤاخذه نکن،
و روز قیامت آنها را در مقابل دشمنان ما حسابرسی و قصاص نکن. پس اگر میزان اعمال آنها سبک است، آن میزان را به واسطه اضافه حسنات ما سنگین کن
برگرفته ازسایت صاحب لوا
